خشم اجتماعی پدیدهای شناخته شده در جهان است؛ ذات این پدیده نه منفی و نه مثبت است. نحوه اظهار و تأثیرات پس از بروز این هیجان است که خوب یا بد بودن آن را تعیین میکند. مقاله پیش رو با تمرکز بر رابطه مردمـ دولت سعی کرده است تا حدود ثغور وجه منفی یا مثبت بروز خشم اجتماعی را تعیین نماید و به بیان راهکارهایی قرآنی بپردازد که عمل بدانها مانع از تبدیل خشم اجتماعی به خشونتهای ویرانگر میشود. این مقاله که با روش کتابخانهای تدوینیافته است خشم اجتماعی مثبت را خشمی معرفی مینماید که باعث اصلاح و سازندگی حاکمان و قرار گرفتن ایشان در مسیر پاسخگویی به مطالبات مردمی گردد و خشم منفی را خشمی بیان میکند که به سبب بیتوجهی دولتمردان تبدیل به خشونت میگردد و توأم با آن موجب ازهمپاشیدگی انسجام اجتماعی و غلبه هرجومرج بر جامعه میگردد. بر اساس یافتههای این تحقیق راهحل قرآن برای جلوگیری از تبدیل خشم اجتماعی به خشونت در چهار مرحله خلاصه میشود که طبیعتاً عمل دولتمردان بدانها باعث خواهد شد تا به تبعات این حوزه دچار نگردند. این چهار مرحله به ترتیب عبارتاند از: 1ـ اجازه ارائه انتقاد و بروز خشم؛ 2ـ دریافت و تحلیل دقیق انتقادات؛ 3ـ گفتگو و پذیرش متواضعانه خطاها؛ 4ـ تلاش برای اصلاح.