1. آشنایی با راهنمای تدوین مقاله نشریه
این نشریه در قالب دوفصلنامه و به زبان فارسی، منتشر می‌شود و در برگیرنده مقالات مرتبط با تمام گرایش‌های میان‌رشته‌ای قرآنی است. علاقه‌مندان، پژوهشگران و صاحب‌نظران محترم می‌توانند مقالات خود را به آدرس فصلنامه ارسال کنند تا پس از بررسی و تأیید داوران در نوبت چاپ قرار گیرند. عدم رعایت اصول ذیل، موجب عدم‌پذیرش یا تأخیر در مراحل بررسی علمی، چاپ و انتشار مقالات دریافتی خواهد شد.
1-1.تعهدات
نویسنده مقاله و در صورت گروهی بودن، نویسنده پاسخگو، باید تعهد کند که مقاله ارسالی تاکنون در هیچ نشریه علمی دیگری منتشر نشده است و هم‌زمان با این نشریه به نشریه دیگری ارائه نخواهد شد. مسئولیت علمی مطالب نیز به عهده نویسنده یا نویسنده پاسخگوی مقاله است.
2-1. اصول و معیارهای کلی
- تمامی مقالات باید به زبان فارسی بوده و در نگارش آنها، آیین نگارش فارسی کاملاً مراعات شود. در مورد به کار بردن اصطلاحات علمی، در صورت وجود معادل فارسی پذیرفته شده، ترجمه اصطلاح و بلافاصله اصل اصطلاح در داخل پرانتز آورده شود، در غیر این صورت، ذکر اصل اصطلاح کافی است.
- فصلنامه در رد یا قبول و اصلاح مقالات آزاد است و در صورت لزوم، نظرات اصلاحی و مشورتی خود را به اطلاع نویسنده یا نویسندگان می‌رساند.
3-1. تنظیم بخش‌های مختلف مقاله
در تنظیم و نگارش قسمت‌های مختلف مقالات ارسالی، باید ترتیب زیر مراعات گردد:
الف: صفحه اول شامل موارد زیر است:
- عنوان کامل مقاله: عنوان مقاله بایستی به فارسی و انگلیسی نگاشته شود. برای عنوان فارسی قلم (B Zar) سایز 13 ضخیم و برای عنوان انگلیسی قلم (Times News Roman) سایز 12 ضخیم به کار برده شود. لازم به ذکر است در سرتاسر متن مقاله برای جملات فارسی از فونت (B Zar) با سایز 12 و برای جملات و آیات عربی از فونت (Arabic Typesetting) استفاده شود.
- چکیده: چکیده باید به دو زبان فارسی و انگلیسی (حداقل 200 و حداکثر در 250 کلمه) تهیه شود.
* چکیده فارسی و انگلیسی بایستی شامل اهداف، روش تحقیق، مهم‌ترین یافته و نتیجه مطالعه باشد.
- کلیدواژه‌ها: در پایان چکیده فارسی و انگلیسی می‌بایست پنج واژه با عنوان کلیدواژه‌ها (Keywords) معرفی شود.
ب: صفحه دوم به بعد شامل متن مقاله، با مشخصات زیر است:
- مقدمه: مقدمه می‌بایست شامل درآمد، فرضیات، سؤالات پژوهش، ضرورت تحقیق و پیشینه پژوهش باشد.
* درصورتی‌که مقاله از روشی غیر از روش کتابخانه‌ای بهره برده باشد بایستی نویسنده در مقدمه پیرامون نحوه طراحی، مطالعه، چگونگی انتخاب نمونه و نیز چگونگی جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به طور کامل توضیحات لازم را ارائه دهد (معرفی ابزارهای اندازه‌گیری و شواهد مبنی بر اعتباریابی).
- بدنه مقاله: بدنه مقاله می‌بایست دارای عناوین اصلی و فرعی بوده و به طور منسجم همه بخش‌های آن به یکدیگر ارتباط داشته باشد.
* به غیر از چکیده، کلیدواژه‌ها، مقدمه، نتیجه‌گیری و منابع که شماره‌ای بدان‌ها اختصاص نمی‌یابد لازم است تا کلیه عناوین اصلی و فرعی مقاله بر اساس نظام شمارگانی از راست به چپ مرتب شود؛ همانند:
- روش‌های تفسیری
1-1. از جهت منابع
1-1-1. تفسیر قرآن به قرآن
2-1-1. تفسیر روایی
2-1. از جهت معیار
1-2-1. ادبی
2-2-1. فلسفی
- نتیجه‌گیری: در این قسمت روند انجام تحقیق و یافته‌های حاصل از آن به‌صورت کامل بایستی بحث شود.
- منابع: فهرست منابع به کار رفته در مقاله، باید به روش APA و بر اساس حروف الفبا تنظیم شود.
4-1. روش ارجاع درون‌متنی
ارجاع‌ها به صورت‌ها درون‌متنی و به روش APA تنظیم شود؛ شامل: نام خانوادگی مؤلف، (سال انتشار)، شماره جلد، شماره صفحه)؛
مثال: (مطهری، (1370)، ج3، ص 92)
- الف. نقل‌قول مستقیم: ابتدا اصل متنی که به‌صورت نقل‌قول مستقیم ذکر شده در داخل دو گیومه آورده شود و پس از ذکر متن، در داخل پرانتز، ابتدا نام خانوادگی پدید آور، سپس سال انتشار در پرانتز، بعد از آن شماره جلد و در نهایت صفحه اثر (پس از ویرگول و فاصله) آورده شود؛
مثال: «مفهوم هرمنوتیک به منزله شاخه‌ای خاص از دانش، پدیدهای نوظهور و مربوط به دوران مدرنیته است» (واعظی، 1386، ص 23).
- ب. ارجاع به آثار دارای دو نویسنده: درصورتی‌که اثر دارای دو نویسنده باشد نام هر دوی آنها در پرانتز آورده می‌شود؛
مثال: (بهشتی و باهنر، 1384، ص 93).
*همچنین درصورتی‌که اثری بیش از دو نویسنده داشته باشد، در اولین استناد اسامی تمامی نویسندگان آورده می‌شود؛ اما در استنادات بعدی فقط نام یک نویسنده آورده می‌شود و به جای مابقی نویسندگان از واژۀ همکاران استفاده می‌شود؛
مثال: ارجاع اول: (ویندال، اولسون و سیگنایزر، 1999، ص 354)، ارجاعات بعدی (ویندال و همکاران، 1999، ص 354).
- ج. درصورتی‌که نام نویسنده و نویسندگان لاتین در متن ذکر می‌شود، در بار نخست لازم است که در پاورقی به‌صورت انگلیسی نیز نوشته شود.
- د. متن آیات بایستی با استفاده از نرم‌افزار مناسب کپی و آدرس آیات به‌صورت (نام سوره/ شماره آیه) در انتهای آن ثبت گردد.
مثال: البقره/12
5-1. مأخذنویسی در انتهای متن
مأخذ نویسی کتاب‌ها در انتهای مطالب، به تفکیک زبان (فارسی، عربی و لاتین) و به ترتیب حروف الفبای نام خانوادگی صاحب آثار، به شرح ذیل تنظیم می‌شود:
- الف. کتاب: نام خانوادگی مؤلف، نام کوچک، (سال نشر با ذکر نشانه اختصاری شمسی، قمری یا میلادی)، نام کامل اثر به‌صورت برجسته و مورب، نام مترجم/ محقق/ مصحح، محل نشر: ناشر.
مثال: مثال: طباطبایی، سید محمدحسین، (1363ش)، تفسیر المیزان، ترجمه مکارم شیرازی، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
- ب. مقالات: نام خانوادگی مؤلف، نام کوچک، (سال نشر مقاله با ذکر نشانه اختصاری شمسی، قمری یا میلادی)، «عنوان مقاله»، عنوان مجله به‌صورت برجسته و مورب، سال، شماره صفحات (آغاز و پایان) مقاله.
مثال: فتحی، علی، (1388ش)، «مبانی قرآنی تفسیر قرآن به قرآن»، معرفت، سال اول، صص (۱۹-۳۵).
- ج. پایان‌نامه: نام خانوادگی محقق، نام کوچک، (سال دفاع)، عنوان پایان‌نامه به‌صورت برجسته و مورب، نام و نام خانوادگی استاد راهنما، دانشکده، دانشگاه.
مثال: منصوری، محمد، (1378)، واکاوی نگرش پدیدارشناسانه در آثار فلسفی، استاد راهنما محمد خاتمی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران.
- د. منابع الکترونیک: نام خانوادگی نویسنده، نام، (تاریخ بازدید)، «عنوان مقاله»، آدرس URL مقاله.
مثال: نصیری، مهدی، (تاریخ بازدید: 1397)، «حجیت عقل و رابطه آن با وحی از منظر کلام شیعی»، http://nasiri1342.blogfa.com/post/239
*اگر تعداد آثار استفاده شده از یک نویسنده در طول سال بیشتر از یک اثر باشد، آنها را به ترتیب الفبای کوچک فارسی و بعد از نام خانوادگی و نام در کنار تاریخ انتشار –داخل پرانتز - متمایز می‌شود.
مثال: فرهنگی، علی‌اکبر، (1373 الف)، ارتباطات انسانی، تهران: انتشارات تهران.
مثال: فرهنگی، علی‌اکبر، (1373 ب)، افکار عمومی در روابط‌عمومی. فصلنامه هنر هشتم، سال دوم، صص (70-82).
* اگر از ترجمه‌ای خاص از قرآن کریم یا نهج‌البلاغه، در مقاله استفاده شده، مشخصات مترجم و اطلاعات کتاب‌شناسی پس از ذکر نام قرآن کریم یا نهج‌البلاغه در ابتدای فهرست منابع ذکر شود.
* برای آثار بدون محل نشر، نشانه اختصاری «بی‌جا»، برای آثار بدون سال نشر، نشانه اختصاری «بی‌تا» و برای آثار بدون نام ناشر، نشانه اختصاری «بی‌نا» به کار رود.
* در ارجاع به منابعی مانند دایره‌المعارف‌ها که از سوی مرکز یا مؤسسه‌ای خاص منتشر شده‌اند، نام مؤسسه به جای نام مؤلف، در فهرست منابع و نیز ارجاع داخل متن نوشته می‌شود.