تاکتیک‌های نفوذ دشمن در جامعه اسلامی از منظر قرآن کریم
محورهای موضوعی : قرآن و سیاست
1 -
کلید واژه: نفوذ, نفوذی, دشمن‌شناسی, بیگانگان, توطئه, جنگ نرم,
چکیده مقاله :
نفوذ بیگانگان و دشمنان در سرزمین و فکر مسلمانان، سابقه‌ای به وسعت تاریخ اسلام دارد. از صدر اسلام تاکنون منافقان، اهل کتاب و سایر دشمنان دین در تلاش بوده‌اند تا به هر نحوی روزنه‌ای برای تحت‌تأثیر قرار دادن عقاید، فرهنگ، اقتصاد و... جامعة اسلامی بیابند. دشمنان، هنگامی که در خود توان رویارویی نظامی و مستقیم را نبینند، می‌کوشند از نقاط ضعف مسلمانان نهایت بهره را برده و در جهت مقاصد پلید خود بهترین استفاده را بنمایند. اصطلاحاً، نفوذ دشمن بیشتر به تاکتیک‌های غیرمحسوس و پنهانی آن‌ها جهت اعمال توطئة خود اشاره دارد؛ قرآن کریم در این میان نگاهی ویژه به مسئله نفوذ و اقسام و انواع آن دارد. بررسی‌های صورت گرفته نشان داد که در قرآن کریم، استفاده از جاسوسان، روابط صمیمانه با بیگانگان، شایعه‌پراکنی، تبلیغات و القای شبهات، تبعید یا حذف فیزیکی رهبران دینی جامعه، ترور شخصیتی رهبران، اغفال مسلمانان از طریق تظاهر به دوستی، افشای اسرار مسلمانان، برداشت ناصحیح از فضائل اخلاقی، ایجاد تنگناهای اقتصادی، سوءاستفاده از چهره‌های موجّه در جامعه، نافرمانی از دستورات رهبر جامعه، تخریب مراکز فرهنگی و نفوذ در آن‌ها، جنگ روانی و قرار دادن توده مردم در استضعاف فکری، کارآمدترین ابزارها و ترفندهای دشمن جهت نفوذ است که در این مقاله به‌تفصیل مستندات آن جمع‌آوری شده است.
The influence of foreigners and enemies in the land and thought of Muslims has precedents in the history of Islam. Since the beginning of Islam, hypocrites, people of the book and other enemies of religion have been trying to find an opening in any way to influence the beliefs, culture, economy, etc. of the Islamic society. Enemies, when they do not see in themselves the power of military and direct confrontation, try to take full advantage of the weak points of Muslims and make the best use of them for their nefarious purposes. In other words, the influence of the enemy mostly refers to their imperceptible and secret tactics to carry out their conspiracy, but in the meantime, the Holy Quran has dealt with the problem of influence and its types with a special look. The studies carried out showed that in the Holy Quran, the use of spies, intimate relations with foreigners, spreading rumors, propaganda and inducing suspicions, exile or physical removal of religious leaders of the society, assassination of leaders, deceiving Muslims by pretending to be friends, revealing the secrets of Muslims, Incorrect understanding of moral virtues, creating economic bottlenecks, abusing legitimate figures in society, disobeying the orders of the leader of society, destroying cultural centers and infiltrating them, psychological warfare and putting the masses of people in intellectual weakness are the most efficient tools and tricks of the enemy to It is an influence that is collected in detail in this article.
ابن منظور، محمد بن مکرم (1414ق). لسان العرب، بیروت: دار الصادر.
ابوهلال عسکری، حسن بن عبدالله (1400ق). الفروق فی اللغة، بیروت: دار الافاق الجديدة.
اسماعیلی، رفیع الدین و اسکندری، علی (1395ش). جریان شناس نفوذ فمینیسم در سینمای ایران، تهران: دانشگاه امام حسین (ع).
بحرانی، سید هاشم بن سلیمان (1374ش). البرهان فی تفسیر القرآن، قم: مؤسسه بعثه.
تاجیک رستمی، محمد (1395ش). نفوذ: بررسی پروژه‌ی برنامه ریزی شده‌ی نفوذ دشمن از دیدگاه مقام معظم رهبری، قم: انتشارات شهید کاظمی.
جوادی آملی، عبد الله (1388ش الف). تسنیم تفسیر قرآن کریم، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبد الله (1388ش ب). اسلام و روابط بین الملل، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبد الله (1388ش ج). وحی و نبوت، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبد الله (1388ش د). اسلام و محیط زیست، قم: مرکز نشر اسراء.
جوادی آملی، عبد الله (1389ش). جامعه در قرآن، قم: مرکز نشر اسراء.
جوهری، اسماعیل بن حماد (1376ق). الصحاح، بیروت: دار العلم للملایین.
دهخدا، علی اکبر (1373ش). لغت نامه‌ی دهخدا، تهران: موسسه انتشارات دانشگاه تهران.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412ق). مفردات ألفاظ القرآن، بیروت: دار القلم.
زمخشری، سید محمود (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دار الکتاب العربی.
سروش، محمد (بی‌تا). استکبار و استضعاف در قرآن، قم: پژوهشکده تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی فقیه در سپاه.
طباطبایی، سید محمد حسین (1417ق). المیزان فی تفسیر القرآن، قم: دفتر انتشارات مدرسین حوزه‌ی علمیه‌ی قم.
طبرسی، فضل بن حسن (1372ش). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات ناصر خسرو.
طوسی، محمد بن حسن (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
عمید، حسن (1389). فرهنگ فارسی، تهران، انتشارات اشجع.
فخررازی، محمد بن عمر (1420ق). تفسیر مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فراهیدی، خلیل بن احمد (1409ق). العین، قم: نشر هجرت.
قرائتی، محسن (1383ش). تفسیر نور، تهران: مرکز فرهنگی درس‌هایی از قرآن.
مراغی، احمد بن مصطفی (بی‌تا). تفسیر المراغی، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
مکارم شیرازی، ناصر (1374ش). تفسیر نمونه، تهران: دار الکتب الإسلامية.
مصطفوی، حسن (1430). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، بیروت: دار الکتب العلمیة.
معین، سید محمد (1363ش). فرهنگ فارسی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
نوری، حسین بن محمدتقی (1408ق). مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم: مؤسسة آل البیت (ع).